YETER’İN FİNALİNE ŞAPKA ÇIKARTIYORUM…
Hep demişimdir, dizilerin başlangıcı ve gelişimi kadar finalleri de önemlidir. Hatta daha doğrusu, final bölümü en önemlisidir bir dizinin kalitesinde! Çünkü bölümler boyu süren sorunlar orada çözülür, sorular orada cevap bulur. Şayet bunlar mantık çerçevesinde gerçekleştirilmezse, iki ayağı bir pabuca sokma aceleciliğinde işlenirse onca zamanın izlenmişliği havada bırakılmış olur. Yani bir yapımı ‘iz bırakır’ hale getirmek ancak final bölümündeki performansla mümkündür.
Gel gör ki, ekranda apar topar finaller yaşamaktan ya da sezonlar boyu izleyiciyi tutmanın rehavetiyle tadı damakta kalacak bir final yaratma zahmetine girmeme boş vermişliğinden, akılda kalıcı finaller mumla aranır halde. İşte her bölümün özenini finalinden de esirgemeyerek taşları yerine oturtan ‘Yeter’ dizisi bize bunu tattırdı. Baştan itibaren Yekta karakterinin yanında olan düşünce yapımla paralel yol alan dizinin senaryosu, herkesin suçlu gördüğü ama aslında kurban konumunda olan Yekta Harmanlı’ya tam da hak ettiği biçimde final yaşattı.