395
Cansu’nun evden gittiğini Süreyya Hanım oğlu Can’dan öğrenir. Ece diye bir arkadaşında kalacağını söyler. Bilmediğiniz yere, kimdir, nedir diyerek çok sinirlenir. İzni babasının verdiğini duyar, bana hiçe saymış.
Kerem o akşam Şirin’i yemeğe götür, karşılıklı otururlar. Yemekten önce ne söyleyeceğini sorar. Kerem, keşke sana aşık olabilseydim, zor da olsa söyler. Özür diler, sana yalan söylememem, evet başka birinden hoşlanıyorum. Şirin duyduğu gerçekler karşısında göz yaşlarını tutamaz. Sakın Kerem, gelme peşimden gelme… Heme orayı terk eder.