O SAHNE ÇOK ZOR GEÇTİ
* Karakterde kendinizden izler buldunuz sanırım…
– Evet, şu anki durumumla örtüşüyor. Rolü biraz daha iyi anlayabilmeme sebep oldu. İki ay önce annemi kaybetmiş olmam, birebir empati kurmamı sağladı.
* Ömer’in babasını kaybettiği sahnenin çekimi nasıldı peki? Gözünüzde, aklınızda canlandı mı aynı sahne?
– Zor geçti benim için. Biraz ağır bir duygu. Henüz daha yeni annem aramızdan ayrılmışken, babasını kaybeden birini canlandırmak ağırdı. Kötü oldum.
* Bu sahneden sonra “Biraz daha zamana ihtiyacım varmış, erkendi daha” diye düşündünüz mü?
– Bu projeden önce de birkaç işle görüşüyordum. Onlara “olmaz, erken” dedim. Ama bu iş doğru zamanda oldu. Bana iyi gelir, motive olurum diye düşündüm. Karakter aşırı kilit olduğu için istedim. Adamın yolu çizilmiş, ona göre oynuyor oyununu. Böyle bir karakteri canlandırmak kafa dağıtıyor diyebilirim.
* Ömer’in çizilen yolu nedir?
– Babasını kaybediyor ama bir kardeşi olduğunu öğreniyor. Babasından vasiyet kalıyor ona. Yolu, yetimhanede büyümüş kardeşini bulmak. Belki de hayattaki tek kurtuluş sebebi olarak görüyor bu kardeşini bulmayı. Eksik olan sevgi, aile yapısı boşluğunu dolduracak.