678
Otobüse bindi diye elbiseleri kuru temizlemeciye yollayarak zenginliğin muhteşem(!) görgüsüzlüğünü sunan akış, bizi 1 ay sonrasına götürür ve mucize bir tesadüfle AVM içinde tekne onarım malzemesi alışverişine çıkan Kemal’e resim sergisinin yüzü olduğunu fark ettirir. Hadi bu halka açık alandaki bir sergi, görülmesi mantığa uyabilir desek de ‘İnadım inat, mucizelerle sabırları zorlamam şart’ diyen senaryo Kemal’e bile ‘Yok artık’ dedirten bir tesadüfle, esas oğlanımızı Nihan’a denk getirir.