Bu diziyi izlerken Koriş’in deyimi ile Ömer’i buzdan bir çeşmeden bir alev sarmalarına Defne’yi hiç bilmediği bir duygu coğrafyasına sevk eden aşk denen bu muazzam hissin değişim gücüne hayran kalıyorum. Peki, bu his neden bu denli önemli, bu denli hem yapıcı hem yıkıcı diyorum… Zihnim bana “çünkü aşk bize var olduğumuzu gösteren en güçlü şey” diyor. Dahası, bir başkası ile birbirimiz için dünyadan öte bir dünya var ediyor olabilmenin verdiği o muazzam değerli oluş ve değerli görüş hali. Bu yüzden galiba bu kadar korkuyoruz gerçekler ortaya çıkınca bizimkilerin düşeceği durumlardan. Çünkü gelirken bir şey olarak gelen aşk giderken her şey olup gidiyor. İşte bundan sebeple Ömer bu güne kadar Defne’siz yaşamış olabilir ama Defne’li bir hayatı tadıp gören Ömer Defne’siz artık eski Ömer olamaz.
huni ile gezen