Dizi bizi entelektüel semalarda dolaştırıyor demiştik bir süre önce. Ben, Ömer ya da Defne diye ayırmadan dizi de atıfta bulunulan, hatırlatılan tüm güzelliklere beni etkilediği oranda gitmeye çalışıyorum dizinin ardından. Diziyi izleme nedenimde biraz bu itiraf ediyorum. Başka Türk dizilerinde çokta görmediğimiz güzel göndermeler bunlar. Bu açıdan Meriç hanıma teşekkür etmek isterim.
Hatta dün bu filmi ararken Fellini filmlerini seven eşime bir şey sorduğumda, dizide bu filmden bahsediliyorsa o dizi çok uzun sürmez diye bir yorum yaptı:) Bence bu güzelliklerin keyfini sürelim derim.
Havuz kenarında birlikte yıldızlara bakarken Defne’nin söylediği “Ya eşsizsek, ya koca evren hepimizi eşit derecede seviyorsa, ya hiç birimizin hayatı diğerinden daha önemli değilse…” Bence dizinin en en en güzel sahnesi ve en güzel sözleri buydu. Ve onu dile getiren de Defne. Hiç birimizin birbirimizden farkı yok. Hepimiz eşsiziz. Ömer, aramızda şanslı olanlardan İtalya’da üniversite okuma şansı bulmuş ve bu ona oradaki kültür ile yoğrulma fırsatı vermiş. Onun kültürel birikimi doğrultusunda diziye katılan güzellikleri merakla bekliyorum ama Defne’nin kalbi ve yıldızlara bakarken söylediği bu sözcükler beni en etkileyen sözcükler. Hıç birimizin hayatı diğerinden daha önemli değil doğru sevgili Defne. Bu açıdan seninle Ömer arasındaki ilişki beni bu kadar ilgilendiriyor. Aranızda fark varmış gibi görünüyor ama olmadığını bu yakıcı aşkın içinde bir olduğunuzu görüyoruz.
Bir gün “Dünyanın en kötüsü olsan da yine seni severim” demişti anneanne. Anneanneyi biraz huysuz biri gibi çiziyorlar ama bu kadar koşulsuz seven, sizin bahsettiğiniz “insanın ruhu hastalanmadan bedeni hastalanmazmış” sözünü Defne’ye öğreten anneanneye sahip olmak Defne için büyük şans olmuş. Bu sözlerde Anadolu’da söylene söylene gelen kalplere işlenen ve onu alabilen kalplere aktarılan bir bilgi var. Şimdi aklıma Ömer’i ilk gülerken görünce, insanın ruhunu sadece gülerken görürmüşüz, ben de şimdi sizin ruhunuzu ilk kez görmüş oldum demesi de beni etkilemişti.
Evet, Defne kendindeki cevherin farkında değil. Hep aklına Neriman’ın söylediği “Sen kim Ömer kim” sözü geliyor ya, bu konuyu düşünürken küçükken Çıralı sahilinde yıldızlara bakan Küçük Defne’yi hatırlamasını ve kimsenin birbirinden farkı yok, biz eşitiz, Ömer bana bana âşık diye düşünmesini istiyorum.
Ayşe