Eteğimdeki taşları döktüğüme göre bölümle ilgili yorumuma geçsem iyi olacak. Geçen hafta hazırladığım ankette büyük bir çoğunluk Kader’in ölümünün rüya olduğunu tahmin etmişti. Hepsini tebrik ediyorum. Otuz üç saniye süren (rüyalarımız ne kadar detaylı olursa olsun aslında sadece otuz üç saniye sürermiş) rüyanın sonunda gördük ki Kader ölmemiş. Ama sosyal medyayı takip edenler bilir. Öldüğünü düşünen büyükçe bir kitlede vardı. Sahne uzadıkça inananlar da çoğaldı üstelik. Bence bu sahnenin bu kadar uzaması tek bir açıdan güzeldi. İntihar etmenin hiçbir şey ifade etmediğini çok güzel anlattılar. Sevdiklerinin üzülmesinden başka bir şeye yaramadığını, canımızı yakan insanları etkilemediğini… Kader’in “Annem beni öteki dünyaya bile uğurlamayacaksa ben bunu neden yaptım” sorusu çok yerinde kullanılmış. Banu Hanım, Kader’e hiç acımadı. Ölünce mi acıyacaktı? Kader -umuyorum ki- sonunda annesi ile ilgili saplantısından kurtuldu. Hikayesi devam edecektir mutlaka. Şimdilik Cenk, Meral, Kader üçgeni anlatılacaksa da kim bilir belki ileride babası gelir. Banu Hanım’dan da iyi biri olur da yüzü güler biraz kızın.