YAPIMCI RİSK ALMIYOR
Sokakta hayranlarınızla aranızdaki mesafeyi nasıl koruyorsunuz?
Öyle çok ‘büyük büyük’ mesafeler asla koymam, koyamam da. Sonuçta ne olursa olsun sizi televizyondaki karakter olarak da tanısalar çevresel faktörlerden kaygı duymam, genellikle oldukça rahat yaşayan birisiyim; buraya gelirken dolmuşa binip geldim mesela… Parklara, pazara giderim. Bir de tabii şöyle bir şey de var; siz ne kadar rahat olursanız karşınızdaki de o kadar rahat oluyor. Biz bu ilişkilerden besleniyoruz sonuçta, bunu da unutmamak gerekiyor.
Uzun süre canlandırılan karakterler, insanın üzerine yapışıp kalıyor mu?
Doğruyu söylemek gerekirse; evet kalıyor. Hani diyorum ya; bu tamamen seyirci ile ilgili bir durum, seyirci de bizim piyasamız da yavaş yavaş gelişiyor diye… Arz-talep meselesi gibi de görebilirsiniz bunu. İzleyici, oyuncu ile karakteri özdeşleştirince; yapımcılar da oyuncunun üzerinden riske girmek istemiyor. Artık hiçbir yapımcı oyunculara değişik karakterler vererek riske girmiyor. Halbuki bir oyuncu her karaktere girebilmeli. Bu arada benzer durum iyi tutmuş işleri uzatmak için de geçerli. Tadında bırakmak lazım… Koca bir yanılgı üzerinden zaman kaybı, para kaybı, her türlü kaybı yaşıyorsunuz.