PSİKOPATLAR SEVİLİYOR
Siz de ‘Savcı Turgut’tan sonra ‘Yekta’ ile benzer bir karakteri canlandırmış oluyorsunuz. Size göre ‘Yekta’nın ‘Turgut’tan farkı ne?
Kabaca ‘kötü’ sayılabilecek bir adamı canlandırıyorum. Seyirci bu karaktere alışkın değildi. Bir önceki karakterime bir parça yakın bulmakla beraber bu meselenin tamamı beni çok etkiledi. Beyin cerrahı bir adam, işinde çok başarılı ama böyle bir adamın ailesiyle problemler yaşaması etkileyici. Bu karakteri oynamak ve zamanla şifreleri çözmek çok hoşuma gitti açıkçası. ‘Yekta’, şaşırtıcı bir şekilde tuttu. Karakterin naif bir yanı da var; oradan yırtıyor bence.
Kötü bir karakteri canlandırmak oyuncu için bir avantaj mı, dezavantaj mı sizce?
Avantaj bence… Çünkü iyiyi oynamak sınırları çok zorlamaz. O karakterin yapabilecekleri hep gördüğümüz şeylerle sınırlı kalır. Daha ‘kahramanvari’ yani. Oysa ki, bir ‘Batman’e bakın; ‘Joker’ o kadar iyi oynamasaydı, ‘Batman’ kahraman olamazdı. İyinin karşısında onu ne kadar zorlayan kötü bir karakter varsa; iyi karakter de o kadar iyi oluyor. Bir oyuncu kötüyü her zaman en ‘iyi’ şekilde oynamak zorunda. Toplum olarak da biraz ‘zor’u seviyoruz sanırım. Zor şartlarda büyüyoruz, zor şartlarda çalışıyoruz; dolayısıyla hafif zeki ama psikopat roller daha çok seviliyor. Bence bu durumu sosyologlar bir araştırmalı. Pek normal bir durum değil çünkü bu.