– Neyin mücadelesi içindesin o dönem?
– Televizyoncu olmanın…. 2003 yılında oluyor bunlar… Belli bir maaşla televizyonda çalışıyordum aslında ama bir kariyerim falan yoktu. O dönem düzenli maaş alıyorum diye kız kardeşimi de yanıma almıştım. Ama işler tepetaklak gitti, işsiz kaldım. Bihter’le o süreçte çok ciddi sıkıntılar yaşadık ama çok mutluydum (ağlıyor)… Çünkü iş görüşmesine gidiyordum, görüşme kötü geçiyordu ama Bihter’e diyordum ki, “Bir salçalı makarna yapsak, yanına da yoğurt koysak yesek.” İçimde garip bir coşku yaşıyordum. Oturup izlediğim bir dizi film ya da okuduğum bir kitap beni mutlu ediyordu. Basit şeyler… Varlık ve yokluk anlayışım yok benim. Ruhen ayakta duran güçlü bir karakterim var. Ruhen mutluysam hayatta her şeyi yapabilirim. Ardı ardına sıkıntılar geliyordu ama tek hatırladığım salçalı makarnayı yanında yoğurtla yediğim mutluluk anları… Bir de çok dua ederdim.
– Ne diye dua ederdin?
– Para için hiç dua etmedim. “Allah’ım bana hayırlı kapılar aç, hayırlı insanlarla karşılaştır” diye dua ediyordum. Bir iş görüşmesine giderken de “Hakkımda hayırlısıysa, nasip ettiysen olsun” derdim.