302
– Alper Saldıran: Sadece soğuk da değil… 2700’lü rakımlarda çalıştık. İlk dört gün 5 metre yürüyünce nefes nefese kalıyorduk. Bulunduğumuz yerde oksijen az olduğundan bayağı zorlandık. Bazı sahneleri nefes nefese kalarak çektik. Yaylada çekim yapacağın söylenince “Temiz hava, oh ne güzel” dersin ama orada hava yoktu! Çalıştığımız bazı yerlerde bitki yetişmiyordu oksijensizlikten düşünün. (Gülüyor) Ama tabii ki doğa harikası oralar, yeşillikten toprak gözükmüyor. Sabah erkenden kendiliğinden kalkıyorsun, uykuya ihtiyacın olmuyor. Şehir hayatı çok hızlı. İnsan doğaya dönünce kendi ritmini buluyor. Daha berrak düşünmeye başlıyor. Biz de ilk beş günlük uyum sürecinde zorlandık, benim bütün fiziksel dengem bozuldu, sonra kendime geldim.