Murat dedik, Elif dedik. Onlara yeni bir sayfa açalım…
Elif ve Murat demişken… Mahkemeydi, boşanmaydı derken onları unuttum resmen. Elif, Murat’ın evinden bir hışımla çıkmış, artık sinirden midir nedir, yere düşüp kafasını vurmuştu. Tam da orada kaldığına göre kesin önemli bir şey oldu derken ufak bir kaza olduğunu gördük o kadar. Her hayırda bir şer, her şerde bir hayır vardır diye boşuna demiyorlar. Muratçığım yine ne kadar centilmen bir erkek olduğunu gösterdi. Herkesin içinde Elif’in, Murat’ın suratına dolu bardağı boca ettiğini hatırlıyorsunuz değil mi? Elif’in de resmen Murat’tan vazgeçtiğini düşünerek Murat’ı Ayşegül, Can ve Elif’ten ayrı, tek başına düşünüyorum artık. Ama bir gün derse ki Elif olur, ElMur olur, çiçeğimizi, çikolatamızı alır gideriz. 🙂