217
Savaşlar verdin, gönüller aldın, şiir oldun, bazen roman, bazen bir şarkı oldun, hep anlattın, hep yetişmeye çalıştın, olduramadın… Deliliğin ve acının üstünde incecik bir çizgide durup düşmeden yürümeye, ayakta kalmaya çalışırken tutunacak tek bir dal aramakla geçen ömrün resmi oldun. Çok şey oldun da bir mutlu olamadın… Hepimiz yaptığımız her şeyi biraz sevilmek, bir parça sevgi için yapmıyormuyuz sanki?