184
Bu hayatın sıradanlığına, haksızlıklarına haykırırken tüm gücümüzle, bir yandan da sadece sığınmak istemiyormuyuz o güvenli limanlara… Seninle beraber aklımdan bir parça, içimden bir sayfa koptu gitti be Poyraz’ım. Ne demişler; arkanda bir şeyler bırakmadan bir yerlere varamazmışsın… Yeter ki bıraktıkların vardığın yerde bulacaklarına değsin..