Hâlbuki çok bildik, neredeyse klişe denebilecek bir hikâyesi var Kiralık Aşk’ın. Zengin oğlan, fakir kız… Peki, neydi bizi bu kadar ona bağlayan şey? Karakterler ve onlara hayat veren oyuncular… Oyuncuların birbirini tutan kimyası… Yapımcının dizinin naif olması için gösterdiği ekstra çaba… Kamera arkasındaki onlarca insan… Ve tabii ki Meriç Acemi…
Meriç Acemi’ye hayrandım ben. Geçen sezon yazdıklarını çözmek, “aslında ne anlatmak istiyor”u bulabilmek için saatlerimi harcadım. Hatta birkaç arkadaşım senin hikâyeyi çözmek için harcadığın bu çabayı Meriç Acemi yazmak için harcamamıştır diye dalga geçti benimle. Zaman zaman kafama takılan, bana ters gelen şeyler de oldu. Bütün bunları yazdığım da oldu, ama çoğunlukla kendisine hayran olduğum doğrudur. Gallo diziye girdiğinde bile herkes tepki gösterirken ben hep vardır bir nedeni diye düşünüp, altında yatan nedenleri bulmaya çalıştım. Buna gerçekten inandım. Bununla ilgili bir sürü yazı yazdım. Bu yüzden tepki bile aldım. Dedim ki hep “bir bildiği vardır”. Konuyu öyle bir bağlar ki biz de ağzımız açık izler “vay be” deriz. Vay be diyemedik sevgili seyirci ☹ Melek gibi bir karakterle dizimize giren Fikret Gallo, şeytana dönüştü. Diziden ayrılırken de yarı melek gibi bir şeydi. Adını siz koyun!