Ondan sonra kalem takımının üstüne defne yaprağı koydu, bak bak incelikten kırılacak. Ben ne adamlar biliyorum sevgilisini taksiyle evinin kapısına bırakıp cebinde parası olmadığı için evine tabanvay dönüyor. (şunun egosunu şişirip durmayın) “Emek nerede emek Ömer efendi!”
“Bu yılın Kiralık Aşk sorunu GÜVEN.”
Ömer’de taze bitmiş, zaten bunu biliyoruz. Her fırsatta gözümüze gözümüze sokuyor zaten bunu hikaye, elde var bir. Defne ise insanlara güveniyor, orada sıkıntı yok, hatta bazen gereğinden fazla güveniyor. “Sevgiye güveni var mı?” dersek maalesef orada tıkanır kalırız. Haliyle Defne’nin sevgiye güveni yok. Annesi bırakıp gitmiş, nasıl sevgiye güveni olsun ki? Doğal olarak gerçeklerle yüzleşirse terk edileceğinden adı kadar emin, çünkü hikaye bizim kadar onun da gözüne sokuyor Ömer’in güven sorunlarını. Tel maşa bir güven var ortada, en ufak bir sorunda çatırdıyor. Bir tanıyabilseler birbirlerini güvenecekler de, işte biri sessiz sinema oynar, öbürü trencilik.