Her telefon çaldığında yüreği hop ederdi. Her aradığımda, ‘Anacığım’ dediğimde, gözyaşları yanaklarından süzülmeye başlardı. İki kelime edemeden, hıçkırıklara boğulurdu. Hakkını helal et anacağım, oğlun şehit oldu… Arkamdan duanı eksik etme sakın. Hoş, etmezsin ya… (O sırada babanın elindeki süt kabı yere düşer, bembeyaz sütler etrafa yayılır.
Anlarız ki şehitlik, ana sütü gibi helaldir Mehmetçiğe) Vatan size, siz Allah’a emanet…
Beni merak etme anacığım, bana burada çok iyi bakıyorlar, gözün arkada kalmasın. Komşularımız, çocukluk arkadaşlarım, tüm akrabalarım, köyümüzden şehit çıktı diye herkes bilsin isteyecekler.
(Bu arada köydeki evlere dev Türk bayrakları asılmaktadır) Bütün köy Türk bayrakları ile donanacak. Her bayrak bir gurur ifadesi. Bakmayın siz gözyaşlarına, herkes gururlu.
Bir de bizim kör imam Salih, salayı okuduğunda tamamdır.