232
Bir de ambulans… Zaten görür görmez yangın düşecek içine…
Artık her söz, her kelime anlamsız…
Önce sadece bakışacaklar.
Sonra şehit olduğumu söyleyecekler.
O an yüzleşecek, ağlamamak için tutacak kendini. Bir an son görüşmemiz aklına gelecek.
Beni uğurlaması, kurduğumuz bahçeye ekeceğimiz çiçekler, hayallerimiz… İşte hepsi uçup gitti. Ve ölene kadar beni asla unutmayacak. Kara haber tez yayılır diye boşuna dememişler.
(O sırada şehidin köyü gelir ekrana.