SIK SIK MEZARLIK VE HASTANELERE GiDERiM
◊ Bel altı vurmuyorsun kimseye, peki nasıl savaşıyorsun?
– İçimde savaşıyorum. Önce o insanı görmezden geliyorum, yok sayıyorum. Sonra hastanelere gidiyorum. Bir de mezarlıklara. Rahmetli dedem bize hep “Ne zaman şımarırsanız, ne zaman kendinizi birilerinden üstün görmeye başlarsanız hastanelere ve mezarlıklara gidin” derdi. Özellikle kimsesizler mezarlıklarına. Ve orada aslında bu dünya için çok da çabalamamamız gerektiğini görüyorum.
◊ En son ne zaman böyle bir ziyaret yaptın?
– 1 hafta önce hastanedeydim. Böyle baş ediyorum. Ölüm var, bu kadar da kinlenmeyelim birbirimize. “Sen haklıydın, ben haklıydım” tartışmasına girersek, çıkamayız.
◊ Sıkıntılı süreçlerinde ağlayarak dua edermişsin. Ne zaman ağladın en son?
– Bizim diziyi seyrederken ağladım. İç çekerek ağladık. Çok şükür kendim için ağlamıyorum artık. Çok zor günler atlattım çünkü.
◊ “Evlat Kokusu”nun ilk bölümünü sinemada izlediniz. Bir diziyi perdede izlemek nasıldı?
– Çok acayipmiş. Yönetmenimiz Erol Özlevi sinema tadında çekmiş. “Evlat Kokusu” için şunu söyleyebilirim; reytingi ne olursa olsun şahane bir işin içindeyim. Ve bu da bana yeter.
◊ Senin hala kötü bir kadın mı? Siyahı mı fazla, beyazı mı?
– Hem siyah hem beyaz bir kadın. Her insan içinde iyiyi ve kötüyü barındırır. Bu kadın da kötü bir kadın değil. Çok büyük bir sırrı olan, bu sırla uzun yıllar baş etmeye çalışmış, anne babasını kaybettikten sonra aileyi dimdik ayakta tutmuş bir hükümdar. O yüzden hükümdarların yaptığı her şeyi bence mübahtır.