Dündar’ın gidişinden sonra
Hayme ana Ertuğrul’un Dündar’a verildiği cezanın ağır olduğunu düşünüyordu. Ertuğrul, Hayme Ana’ya “Ben Dündar’a hem kardeş hem bey olmaya çalışırım, hak neyse onu yerine getiririm, hak olan bir davada bir Alpime nasıl davranacaksam Dündar’a da öyle davranırım, ayırt etmem edemem”dedi. Bu sırada Ertuğrul Dündar’ın obayı terk ettiğinin haberini aldı. Dündar’ın bıraktığı mektupta, telafisi mümkün olmayan bir kabahat işlediğini, Banu Çiçek Hatun’un, Doğan’ın evladının ve Ertuğrul’un yüzüne bakacak yüzünün olmadığını yazıyordu. Hayme ana “oğlum şehit düşseydi şahadet şerbeti içti der mutluluk gözyaşları dökerdim ama onu böyle kaybetmeye dayanamam” diyerek Ertuğrul’dan onu bulup getirmesini istedi. Ertuğrul Dündar’ın peşine Alpler gönderdi ve “Dündar’ı bulmadan gelmesinler” dedi. Ertuğrul Dündar’ın zamana ihtiyacı olduğunu, kendini dinlemesi gerektiğini ve er ya da geç obaya döneceğini düşünüyordu.
Halime hatun, Hayme ana ve Hafsa Hatun birlikte kilimhaneye gittiler. Hafsa Hatun Halime Hatundan kilim dokumayı öğrendi. Bu sırada Aslıhan Hatun obaya geldi. Banu Çiçek ise Doğan’ın acısını evladına tutunarak atlatmaya çalışıyordu.