684
Coşkun, dayak arsızım benim, seni nasıl tanıyamadım. Sen beni sobelemeye geldin, ben seni sobeledim. Eski evin olduğu yerde Melek ile buluştun, seni tanıdım. Mert, bana yaptıklarının bedelini ödeteceğim sana. Coşkun, bir ailen vardı, bir annen vardı, melek gibi kadındı. Mert, göz yaşlarını tutamaz. Bir baban, bir de abin vardı, seni çok seviyordu. Mert, kim olduğunu söyle… Coşkun aç kulağını da dinle o zaman. Coşkun; Mert senin ailen, ahizeyi eline vurarak tak, tak taka çalar. Telefonu kaptır, Mert, bağır, çağırır, çılgına döner. Ağlamaktan katılır kalır.