Biliyorum işte ben biliyorum ve benim gibi onlarca insan da biliyor. Vedalar çoğu zaman ağır olur bu en ağırı oldu. Her gün, gününün yarısından fazlasını geçirdiğin insanları bir günlük arada özler mi insan? Hah biz özlüyorduk işte öyle bir ekibe veda ediyorum. Geriye çok güzel kalpler, dostluklar kaldı kalmasına da benim evimi elimden aldılar işte. Ama iyi ki ler var kocaman iyi kiler.. keşke çok büyük ama iyi ki ler açık ara önde! Ve Sevgili Gül Oğuz! Nasıl da kenetledin hepimizi birbirimize sen olmasaydın kimse işiyle bu kadar gurur duyamazdı yoluma çıkaran evrene o güzel enerjiye bin şükür! İsim saymayacağım tek tek birinin bir diğerinden hiç bir farkı yok benim için hepsi hepsi bütün ekibim herkes hepiniz sizi çok seviyorum! Ben bu kadar mükemmel bir ekiple tekrar bir araya gelebilir miyim sizi bana verir mi ki? Bilmiyorum. Ama sizinle çalıştığım için gurur duydum. Şeref duydum! Şeref duydum! Şimdi tek dileğim aynı şerefe nail olabilmek. Kelimeler, ağlamalar bitmez.. Şampiyon Çoban Yıldızı! Bulut geçti, gözyaşları kaldı çimende..”