*Yasemin ve Sinan’ın sahnesinde gerçekten de duygulandım. Yasemin sonunda içindeki iyi insanı bulmuştu. İyi demesek, zararsız desek daha doğru olur belki. Dalaveresiz iş yapmayı, insanlara insan gibi davranmayı öğrenmişti sonunda. Hele kovulmuş olmamak için acındırmadan, zorlamadan kendi istifa etmek istedi ya, dedim gel hemen acil sarış aaaaacil. Yasemin şirkete ihanet etmedi, hatta Deniz’i kızdıracak bir sürü harekette bulundu ve Sinan’la konuştuğunda bile tamamen iyi niyetliydi. Sude’yle oynadığı oyunda hiçbir zarar görmüyorum, herkesin yapabileceği bir şey. Hatta Sude’ye kızdı bile ya kurtaramasaydım, markayı ne hale getirecektin diye. Bunların hepsinde biiiiinlerce ibret var. Sinan ‘bizden mi korktun Yasemin, gerçekten mi?’ sitemindeki üzüntüyü ben bile hissettim. Sinan’a şöyle hareketler yapmayın, bozuşuyoruz. Bundan sonra Yasemin bu çizgide ilerlese, zararı değil yararı ve minnoşluğu dokunsa çok çok güzel devam edeceğiz. Bütün kötü enerjimizi Sude’ye paralize, aman kanalize edeceğiz. Teşekkürler Sinan ve Ömer, Yasemin’i şirkete tekrar kabul ettiğiniz için.