Defne, ilk kez Ömer’i kaybetmeye bu kadar yakın olduğunu hissetti. Bunun nasıl acı verici bir unsur olduğunu deneyimledi ve her şeyi göze alarak Ömer’e koştu. Geç de olsa sonunda anladın Defnecim; aşk korkularla yaşanmaz… Aşk, insanın tüm korkularından sıyrılarak, kendisini bir başkasına tüm benliği ile vermeyi bilmesidir. Sen de bunu ayrı kaldığınız 5 hafta süresince ilmek ilmek işledin hem kalbine hem beynine. Şimdi aşk zamanı, saklanma gereği duyulmayan tutku zamanıydı.
Ömer-Defne ikilisine dair en sevdiğim şey hayatın onlara sunduğu zorlukları hep birlikte aşmaları, birbirleri ile paylaşıp birbirlerine destek olmaları. Bu bölüm bu duruma fazlasıyla şahit olduk zaten. Ama Defne’nin büyük bir cesaretle Ömer’e kendi evinde kalma teklifinde bulunması da belki kimileri için küçük ama Defne için ve tabii ki Ömer için büyük bir adımdı.