190
Ya da yırtmazsa, gerisi çile, veya boşluk, hiçlik zaten..
Ben “yırtanlar”danım. Şanslılardan. Hiçliğin ne kadar yakınına bilmiyorum ama, kıyısına gelip, virajı alabilip, direksiyonu toparlayanlardan.
Hep söylüyorum: Yırtanlar için konuşmak kolay. Basit değil asla; ama kolay. ‘Artık’, en azından.
Gelen kötü şeyle hem empati yapabilip, hep dibini görmeyip, aynı anda hem şanslı hem suçlu hissetmek değil kolay olan tabi. Konuşmak kolay. :)