Bu noktada Yıldız’ın teğmene olan ilgisinin Hilal’inkinden farkının altını çizmek isterim. Yıldız bir kimliğin peşinden giderken, Hilal bir bedenin peşinden gidiyor. Yıldız için önemli olan kimlikler, etiketler ve rütbeler, Hilal’in teğmenin pansumanı değiştirirken hissettiği yürek çırpınışlarıyla, intihar etmek üzereyken boynundan ipi alan elleri düşündüğünde şah damarına yürüyen sızıyla sonlanıyor, anlamsızlaşıyor. Hilal ve Leon için kim ve ne oldukları aynı şekilde önemini yitiriyor. Teğmen, kendi cümleleriyle aktarırsam, Hilal’de yok oluyor, kendini yeniden tanımaya başlıyor ve ona baktıkça genç kadın tüm dünya halklarına dönüşüyor. Kısaca teğmen tüm kimliklerini sorguluyor ve hepsini bir bedene topluyor. Bu gerçek aşktır.
İşte tam burada Hilal ve Leon’un hikayesi diğer tüm hikayeleri sönük bırakıyor.