Yıllar geçiyor.. Melek artık altı yaşında. Yıllar geçtikçe yalnızlığı adım adım yüzüne çarpmaya başlayan Şule bir gün Melek’i itip yere düşürüyor, sonra onu uyurken yatağında bırakıp bir bara gidiyor ve Cengiz’le tanışıyor. Cengiz hayatına girdikçe kızı Melek hayatından çıkıyor. Vicdanı kimi zaman el vermiyor, ama çoğu zaman halinden memnun. Yaşadığını, nefes aldığını hissetse de aldığı nefesler yarım kalıyor. Kendini kandırma yöntemi bu olsa gerek, Melek’le çıkmak istedikleri yaz tatiline Cengiz’le çıkan, kızını bir hafta evde tek başına bırakan Şule; Bodrum’da denize nazır bir odada vicdan azabıyla uyanarak kızını arıyor diyor ki “Ben çok mutluyum Melek, peki anne mutlu olunca sen de mutlu oluyor musun?” Melek de diyor ki ‘’Sen çok mutlu ol anne.” Ama bilemiyor ki, Şule’nin mutlu olma formülü Melek’in ızdırabı.