320
* Yeşim’in aba altından sopa gösterdiği Sarp’a karşı, övgülerden ötürü yumuşaması: Hikayenin aksiyon-aşk dengesini bozmaması temennisiyle başlarsak, alarm vermeyecek gibi duruyor bu ikili. Yoksa bu bir temenni mi?
* Sahte Akın Işık’ın yaka paça yakalanması ve emniyette yarım saatliğine mutluluk sebebi olması: Yani böyle bir şey olacaktı, belliydi yani.
* Celal ve Mert’in, Yusuf’a “şemsiyeyi açtırdıklarını” sanmaları (tabii, bizim de öyle): Madara olmak önemli değil de, böyle tehlikeli adamların, sırf kişisel intikam projeleriyle aranması insanı üzmeli. Bu sahneyle alakalı olmayabilir, ama aklım bu konuda.