● Oyunculuk dışında bir de şiir yazma hobin var galiba?
Evet, sürekli yazan biriyim. İlk şiirimi üç yaşında söylemişim ve anneannem de not etmiş. Hâlâ da şiir yazıyorum ama kimseyle paylaşmam. Kendimi motive etmek için yazı yazmaya ihtiyacım var. Ben daha çok yalnızlığı tercih eden bir insanım. Şu hayatta kimsenin kimseyi çok iyi anladığına inanmıyorum. İnsanın kendini geliştirmesi ve anlaması için yalnız kalmaya çok ihtiyacı var. Sürekli etrafınızdaki insanlarla birlikteyken bir yere kadar gelişip dönüşebilirsiniz. Kişisel gelişiminizi yalnız kalarak tamamlayabiliyorsunuz. Yazı yazmak kendimi iyi anlamamı sağlıyor. Bir gün sonra bile okuduğumda neyi neden yazdığımı, hayatta neyi aradığımı, neyi keşfetmeye çalıştığımı daha iyi seçebiliyorum. Herkes yazı yazmalı bence.
● Peki, ‘’Ben oyunculukta kendimi buldum; 50 yaşıma da gelsem böyle devam edecek’’ diyebiliyor musun?
Her zaman oyunculuktu benim için, senin de bildiğin gibi dokuz yaşımdan beri bunu istiyordum ama bu aralar kendime bu soruyu çok soruyorum. ‘’Acaba oynarken bir şeylerden mi kaçıyorum?’’ ‘’Oynarken mi kendimi buluyorum?’’ Kişisel açıdan çok harika bir hayatım olmadığını düşünüyorum, en azından şu an öyle bir dönemdeyim. Bu nedenle de acaba oyunculuk dışında başka şeylerle mi uğraşmalıyım diye düşünüyorum. ‘’Acaba on yıl sonra oyuncu olmaya devam mı edeceğim yoksa doymuş ve bambaşka bir iş yapan bir kadın mı olacağım?’’ sorusu beliriyor zihnimde. Çünkü içimde daha maceraperest biri var, dünyayı gezerek tatmin olmayı bekleyen biri. Oyunculuk hoş ama sanki yetmiyor. Nereye kadar beni tatmin edeceğini düşünüyorum şimdilik.