215
“Her şey değişince haliyle izleyen gibi oynayan da etkilendi bu durumdan. İlk bir saat bunlar kim, ben bu çocukları tanımıyorum, dediğim doğrudur. Ama şu var, eskiden monitörün arkasında oturanlarla şimdikiler aynı değil. Başka birinin gözünden, başka birilerinin kaleminden yansıyan karakterler var. Biz bir şaşkınsak, onlar iki. Bu sebepten bazı anlar oturmamış, bazı sahneler üstünkörü kalmış ve karakterler uzun yoldan gelmiş gibi yorgunlarmış… Bu sebepten biraz beklemek, umudu yitirmemek, güzel günlere inanmak gerekirmiş.”