● Zaten sana genelde neredeyse yok denilebilecek kadar hafif bir makyaj yapılıyor.
Evet, ben de öyle istiyorum. En nihayetinde Melis lise öğrencisi ve 17 yaşında. Duru, çocuksu ve yaşını yaşayan biri. O nedenle en ideali de bu.
● Melis’le tanıştıktan sonra en rahat hangi yanıyla empati kurdun?
Tüm cast yapıldıktan sonra Ümit Çırak’la çalıştık. Bize, “Sizce, sizin karakterinizin geçmişi nedir?” diye sordular. Ben üç sayfa boyunca Melis’i yazdım. Ve bu yazdıklarım beni o kadar hazırladı ki Melis’in, Almila’dan çok farklı bir karakterde olmadığını fark ettim. Çok işime yaradı bu. Mesela ben de çok duygusalım ve her şeyi bir anda düşünüp yapmaya çalışıyorum. Bunlar çok rahat empati kurduğum yanları oldu. Şimdi de artık ikimiz bir olduk.
● İlk set günün nasıldı?
Biriyle tanıştığımda ilk başta ona karşı çok utangacımdır. Sessizimdir ve hemen de açılamam. O günlerde de sadece Hakan Ummak’la konuşuyorum. Çünkü o benim Mimar Sinan’dan arkadaşımdı. Diğerleriyle sadece merhabaya dayanan bir iletişim kurmuştuk. Tüm ekiple tanıştığım gün kahkülsüzdüm. Bir sonraki gün atölyeye gittiğimde ise kahkül kesilmişti. Kötü olacak diye de çok korkuyordum. Atölyeye geç girdim hatta. Herkes çok beğendi. Cem (Yiğit Üzümoğlu) ise “Önceki hali daha iyiydi” dedi (gülüyor.) Bu olayla aramızdaki tüm çekingenlik vs. kırıldı gitti. Şimdi en yakın arkadaşlarımdan biri artık Cem.
● Genç kadroyla aranızda işin ilk dönemlerinde hiç Erdal Beşikçioğlu muhabbeti geçti mi? En nihayetinde televizyon tarihinin kült bir karakterini canlandırmış, pek çok kişinin karşılıklı oynama hayali kurduğu bir isimle aynı kadrodasınız.
Erdal Bey, o kadar mütevazı, neşeli, enerjisi yüksek ve bizlere yardımcı olan biri ki böyle herhangi bir geyiği hiç dönmedi. Ona fırsatımız olmadı diyebilirim. Fakat onunla karşılıklı oynamaya dair unutamadığım bir an vardır. Birinci bölümde okula gidiyorum, o da çocukları çalıştırmaya çalışıyor. Benim için oldukça duygulu ve de zor bir sahneydi. Gözümde çok büyütmüştüm. Sahnede ben posta koyarken Fiko, Hakan, Sadık ve Ali de basketbol sahasından çıkıyor ve okulun bahçesinde bekliyorlar. Çekimler boyunca bahçeye çıkmayıp beni kapıda beklediler ve hep bir ağızdan “Çok iyiydi” diyorlardı. Erdal Bey de bana çok yardımcı olmuştu o sahnede. Okuma provasında da “Seni tanıyorum, sen balerinsin. Bence tam Melis olmuşsun” demişti. O zamandan beri sette bizim çocuklar haricinde hem en yakın olduğum hem de elini omzumda her daim hissettiğim kişidir. Yanlış yaptığımda da söylüyor, motive de ediyor.