● Yönetmeniniz Devrim Yalçın’ın, aynı zamanda oyuncu olması diğer yönetmenlere nazaran nasıl farklılıklar yaratıyor?
Her şeyden önce set saatleri konusunda çok duyarlı. Oyun verirken ve de sahneyi prova alırken çok yardımcı oluyor. Bence büyük bir avantaj. İyi ki onunla çalışıyoruz.
● Kaçınılmaz soruya geleyim, yoksa başta Adı Efsane fandom’ı bizi topa tutar. Rol arkadaşlarını kısaca senden dinleyelim.
Baran (Bölükbaşı), sette Fiko’dan bağımsız şekilde en çok güldüğüm kişi, doğal komiklerden. İnanılmaz tatlı ve çok iyi kalpli. Hakan (Ummak), hepimizin abisi bence. Hem en büyüğümüz hem de çok olgun biri ama o kadar olgun olmasına rağmen benim en şımarabildiğim kişi o. Cem, en yakın arkadaşlarımdan biri oldu. Bana çok yardımcı oluyor. Set saatimiz 10 ise, sabah 8 buçukta gidip üstünden geçer, o sahneye çalışırız. O da beni anlatırken zaten hep disiplinli olduğumu söyler. Kaan (Sevi), bizim sette herkes ya Kaan ya da Baran en komik der. O da inanılmaz eğlenceli biri. Emre (Bey), çok tatlı bir insan. En küçüğümüz, 1997’li. Hakan’dan sonra atölyede ilk merhabalaştığım kişidir. Beni hep güldürür hatta dalga geçer; “Gene mi ağlıyorsun?” diye. Malum Melis çok ağlıyordu bir ara (gülüyor.) Özgü (Kaya), çok tatlı biri, kadroya en geç dâhil olanlardan. İlk tanıştığımızda nedenini hatırlamıyorum bir şekilde baş başa kalmıştık. O da çok gergin olduğunu söylemişti bütün tatlılığıyla. Çok sıcak ve samimi. Rojda (Demirer), herhalde setteki en yakın arkadaşım, ablam hatta. Sürekli beraberiz ve teknik açıdan çok yardımcı oluyor. Set aralarında da Türk kahvelerini kapıp sohbet ederiz. Erdal Beşikçioğlu’yla tanışmadan önce, “Çok büyük sorumluluk. Onun kızını nasıl oynayacağım” endişesini yaşıyordum ancak onunla tanıştıktan sonra gereksiz yere tedirgin olduğumu anladım.
● Almila Ada kimliğin dışında bir de HakMel’den ötürü geniş bir takipçi kitlen var.
Evet ve hepsi çok tatlı. Cem’le aklımızın ucundan bile geçmezdi HakMel şeklinde ship yapacakları ve bu kadar sevileceği. Alışkın da değildik. “Aaaa biri şiir yazmış” şeklinde bakıyoruz paylaşımlarına. Bir de HakMel’in bu kadar sevilmesinin nedeninden bahsederken mantıklı şeyler yazıyorlar. Çok seviyoruz onları.
● HakMel için bir sahne yazmanı istesem…
Çok zor bir istek bu. Açıkçası Cem’le ne yazsalar oynarız. Her şeyi yazsınlar bize. Bir de Cem’le çalışmak başlı başına güzel bir sınav. “Cem’le çalışmak senin için çok büyük bir şans ama aynı zamanda büyük bir kayıp da çünkü Cem o kadar yetenekli ki sen onun yanında sırıtıyorsun” şeklinde yorumlar duydum (gülüyor.) Cem’le sahne yazsınlar ki kendimi kanıtlayayım isteği oluyor. Konservatuardan birincilikle mezun olmuş bir de. Tiyatro oyunu da çok başarılı. Bahsettiğim bale sahnesinde de düştüğümde her seferinde beni ilk kaldıran Cem’di. Mükemmel bir rol arkadaşı ve de dost.