‘Hiçbir şeyimiz kalmadı’
Yaptığı iş karşılığı para alan oyuncularken şimdi para veren patronlar oldunuz. Aradaki fark ne?
Ahmet Kural: Ben o kısıma hiç girmiyorum. İdari işlerden Selçuk ile Murat sorumlu.
Murat Cemcir: Necati Abi (Akpınar), Hayri Abi (Aslan) ve Erdal Abi (Tosun) gibi çok değerli kişilerle çalıştık. Ne paradan ne de başka bir olanaktan kaçındılar. İşimize de karışmadılar. Allah hepsinden razı olsun. İnsanların kaderini eline almasının çok değerli olduğunu düşünüyoruz. Bu nedenle yapım şirketi kurduk. Şu ana kadar da iyi gittik. Kendi işimiz olduğu için ekstra bir özenle çalışıyoruz.
Şirket kurduktan sonra hayatınızda ne değişti?
M.C.: Varımızı yoğumuzu filme gömdük. Barkımızı da gömdük.
A.K.: Hiçbir şeyimiz kalmadı.
‘Çalgı Çengi’yi 60 bin kişi izlemişti. ‘Çalgı Çengi İkimiz’i çekmek iyi bir fikir miydi, düşük gişesi ikincisi için stres oluşturmadı mı?
M.C.: ‘Çalgı Çengi’, gösterimden çıktıktan sonra internet ortamında keşfedilmişti. Dilerim bu film hemen keşfedilir. 6 hafta içinde keşfedildi, keşfedildi. Aksi takdirde bir daha film yok. Bakın buradan söylüyorum.
A.K.: Ben zaten stresli bir adamım. Bir zahmet herkes akrabalarını da götürsün, insanlar topluca gitsinler filme.
M.C.: Bazıları bireysel, bazıları aile filmi çeker. Bizimkisi sülale filmi. Dolayısıyla bizzat kan bağı olan insanlar hep beraber gidip izlesin. İşin ciddi yanı şu; stres bizi daha iyi işler yapmaya yönlendiriyor. Her filmden sonra oturup “Bunun daha komiği olur mu?” konusuna eğiliyoruz. Sonuçta her iyiden daha iyi olan bir iyi mutlaka vardır. Biz de her zaman mutlak iyinin peşindeyiz.
‘O sınavı verdik’
Başarılı olmak içi çıkılan yolda verilen mi yoksa başarılı olduktan sonra o yoldan çıkmamak için verilen mücadele mi daha sancılı?
Ahmet Kural: Yoldan çıkmamak için verilen mücadele daha sancılı. Şükürler olsun biz o sınavı vererek bugünlere geldik.
Murat Cemcir: Necip Fazıl Kısakürek’in güzel bir sözüyle cevap vereyim: Yola çıktıklarını yolda bulduklarına değişirsen hem yolunu kaybedersin hem de dostunu.
A.K.: Bizim mottomuz budur.
M.C.: Şöhret olmak çok kolay. Zor olan kendini, ailenle ve dostlarınla olan ilişkilerini bozmadan, hayatla ilgili değerlerini değiştirmeden şöhreti sırtında taşıyabilmek. 40 yaşına geldim. Çok başarılı birkaç film yaptıktan sonra kaybolup gidenleri gördüm. Getirileri çok değerli olan şöhreti taşıyabilmek elbette zor olmalı. Aksi, eşyanın tabiatına aykırı olurdu.