Korkulardan korku beğen
Bir insanın ülkesini sevmesinde elbette hiçbir tuhaflık yok. Ama tıpkı nasıl annemizi, çocuğumuzu, eşimizi diğerlerine oranla daha üstün olduğu için değil sadece bizim oldukları için seviyorsak, burada da benzeri bir durum geçerli. İnsanlar topluluklardan ibaret değil, her biri saygı duyulmayı hak eden, eşit bireyler. Bu, aramızdaki temel farklılıkları görmezden gelmek anlamına da gelmiyor. Ama bu farklılıklar birimizi diğerinden üstün kılmadığı gibi savaşın temelini de oluşturmamalı.
Ben bu dizilerden epey korku dolu bir ülke olduğumuz anlamını çıkarıyorum. Ya köşemize sinip saklanmak, ya da dışarı çıkıp bize benzemeyen herkesi yok etmek istiyoruz sanki. Tolerans, aynı fikirde olmadıklarımıza katlanmak, diyalog işe yaramıyor. Tersine, eskisine oranla çok daha kızgın ve umutsuzuz. ‘Bize karşı onlar’ zihniyeti, bir başkasını insan olarak görmeyi beceremeyişimizin berbat bir tezahürü. Daha iyisini başarabilir miyiz? Vallahi bilmiyorum.
*Sezen Aksu, Ne Haber Aşktan?
DEFNE AKMAN-Ekranella