444
İlk paragrafta bahsettiğim “Sanat eseri Poyraz Karayel sahneleri” yazısıyla ilgili ilk sahne aklımı çeldi demiştim. “Ülkemiz” sahnesini izlerken “keşke herkes duysa ve anlasa bu sözleri” diye düşünmüştüm. İkinci sahne için ise “kalbimi çaldı” dedim. Çünkü izlerken “nasıl şahane yansıtılmış bu sahnenin duygusu” dedim kendi kendime. Elbette senaryo, oyun ve reji birbirinden ayrılamaz ama başta o sahne olmak üzere istisnasız her bölüm gözümü alamadan ve hayranlıkla ekrana kilitleyen, kesinlikle fark yaratan rejidir. Bu sebeple Poyraz Karayel’de aklımı çelen Ethem Özışık ise kalbimi çalan Çağrı Lostuvalı’dır. Net.