379
Filmi seyretmeden önce eşe dosta sormuşluğum var. Genel yargı ‘iyi başladığı ama sonradan melodrama dönüştüğü’ yolundaydı. Oysa, kim korkar melodramdan. Üstelik niye korkalım. Hele hele bu filmde anlatılan şeyleri ‘kasap havası’yla nihayet bulacak bir kaçamak değil, hayatımızın ortasında bir şey olarak görüyorsak, melodram bizim sinemamız için en sahici toplumsal metafor bile sayılır.