387
Filmin en mükemmel sahnelerindeki gibi; eğer bir kadın aklının gerisinde her şeye rağmen eski bir sevgiliyle rakı masasında oturma hayali besliyorsa ya da kararlar verebileceğini sanan bir adam kendini yalnız ve zayıf hissettiğinde içinden çıkmayı başardığı yere dönüp oraya sığınmak ihtiyacında ise, bu sadece hayatta seçtiğimiz, sadık kaldığımız ya da aşmaya çalışırken tökezleyip düştüğümüz şeylerin toplamıyla ilgili. Kader yok, biz varız. Onun için de, tam da böyle bir filmde ‘Gezi’ şu bu lafı ediyorsanız, o laflar sahte çınlamıyor. ‘Kasap havası’ lafı bile kan revan birşeyleri hatırlatan tekinsiz bir tını kazanıyor.