199
Cuma, mahallelinin kendisini ne kadar sevdiğini anlamak için bir oyun düzenler ve kendi için fidye ister. Fakat Cuma’nın bu oyunu kendisine pahalıya patlar.
Özgür bir insan nasıl yaşayacağını hiç düşünmez; çünkü nasıl yaşanmayacağını zaten bilir. Gerisi hikayedir. Şevkat harbidir, samimidir, sözünün eri, öfkesinin esiridir. Ancak yüreği pamuk kadar yumuşaktır ve hayatı hep pamuk ipliğindedir. Halden anlar, hatır sayar, zorda kalana yardım elini uzatır. Velhasılı, nesli tükenmiş bir mahalle delikanlısıdır o.