Güven Murat Akpınar, 25 Kasım 1988 tarihinde Ardahan’da doğmuştur. Türk dizi, sinema ve tiyatro oyuncusu.
Adı: Güven Murat Akpınar
Doğum Tarihi: 25 Kasım 1988
Doğum Yeri: Ardahan
Boyu: 1.82 m.
Kilosu: 78 kilo
Burcu: Yay
Göz Rengi: Kahverengi
Kardeşleri: Ablası var
Instagram: https://www.instagram.com/guvenyadamurat/
Ailesi: Aslen Ardahanlı. Anne ve babası devlet memuru emeklisi. Ailesi o çocukken İstanbul’a taşındı. “Annem de babam da devlet memuru olduğundan 13 yıl Kars’ta yaşadım. Amcamlar İzmit’e taşındı. Ailesine düşkün olan babam da tayinini İstanbul’a istedi. Ablamla birlikte daha iyi eğitim görmemizi de istiyordu. İstanbul’da Kartal’a taşındık.”
Çocukluk yılları: Oyunculuk sevdası çocukken başladı. Çocukluk yıllarında Kars’ta oturduğu lojmanın lokalinde arkadaşlarıyla tiyatro yapıyordu. “Çok kötü bir öğrenciydim ama psikolog olmak istiyordum. 17 yaşına geldiğimde bir anda tiyatrocu olmaya karar verdim. Dershaneyi bıraktım. Babama ‘Tiyatro yapacağım’ dedim. Küstü bana. İki ay filan konuşmadık. O benim futbolcu olmamı istiyordu. Para kazanırım diye değil, gerçekten beni çok başarılı bulduğu için. Ama her şeyden çabuk sıkıldığım gibi futboldan da sıkıldım. Ama barıştıktan sonra birlikte konservatuarlara gittik. Sınavlara girdim; kazanamadım. Sistemi öğrenmiş oldum. Kartal Sanat Tiyatrosu’nda iki yıl geçirdikten sonra İstanbul Devlet Tiyatrosu’na alındım.”
Eğitim hayatı: İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Tiyatro Bölümü’nden mezunu oldu.
Oyunculuğa ilk adım: Televizyon macerasına, ‘Bizim Yenge’ dizisiyle başladı.
Hangi proje ile parladı? ‘Suskunlar’ dizisinde canlandırdığı ‘İbrahim (Iska)’ karakteri ile dikkatleri üzerine çekti.
Sosyal: Boş zamanlarında evde olmayı seviyor. “İhtiyacım yoksa evden hiç çıkmayabilirim. Arkadaşlarımla gece toplanmaya da bayılıyorum. Sohbet ederiz, müzik dinleriz, eğleniriz. Futbol oynamayı da seviyorum ama sakatlanırım, rolüm riske girer diye oynamıyorum.”
Düşünce yapısı: “Oyunculuk güdüyle yapılan bir şey. İşin içine sadece kafandaki bilgilerle girince olmuyor. Oyuncunun gönlü yalan söylemeye elvermemeli. Masumiyet; yalan söylememek, uydurma şeyler yapmamak, kendinden çıkmamak, inandığın şeylerden vazgeçmemek demek. Gönlünü korumak demek. Oyuncu hem gönlünü korumalı hem de aklını gönlüne göre çalıştırmalı. Oyunculuk bu yüzden hem bu kadar basit hem de bu kadar zor.”
Mutluluk kaynağı: Craft Tiyatro’da İpek Bilgin ile çalışma şansı yakalamaktan mutluluk duyuyor. “‘Suskunlar’ bittikten sonra televizyona saçma sapan bir iş yapmamak için bekledim. O süreçte, ‘İpek Bilgin bir oyun yapıyor. Audition’a gider misin?’ dediler. Tiyatro çok çıplak bir şey, büyük bir teslimiyet gerektiriyor. Ne yapabileceğimi bilmiyordum ama oyunun, ‘Ötekileştirme, dışlama, ayırma; sev’ diyen metnini çok sevdim. İpek ile tanışmayı da çok istiyordum. Audition’a giren son kişiydim. Ertesi gün İpek aradı ve ‘Seninle çalışacağız’ dedi. Craft Tiyatro’da başta İpek çok güzel insanlarla tanıştım. Bence iyi hoca olmanın da, iyi oyuncu olmanın da yolu önce iyi insan olmaktan geçiyor. Craft’ta herkes iyi. Böyle olunca kötü bir şey yapma itimali çok zayıflıyor, çünkü işin içine hile girmiyor. Oyunculuk için insanı bilmek zorundasın. İpek de bunu çok iyi biliyor, parmağına kadar çözmüş neyi, neden yaptığını. Öyle candan bir yerden söylüyor ki asla üstten değil. Karşına geçip tam doğruyu söyleyince, sen de salak değilsen, altına dönebilirsin.”
İlk sinema filmi: A. Taner Elhan / Kadın İşi Banka Soygunu
Aşka bakışı: Tutkulu bir aşığımdır. Hayatta neyi sevsem, tutkuyla severim. Aşkı bulmak zor, aşktan daha kıymetli bir şey yok. Turgut Uyar’ın şu dizelerini çok severim; ‘Aşk bir suçlamadır sonuna kadar yaşanmamışsa.’”
İş hayatına bakışı: Mesleğinin en sevdiği yanı, farklı karakterlere bürünüp onlara hayat vermek. “Oyunculuğun en çekilir yanı, kendinizden kurtulup kendi ‘şeylerinizden’; başka insanların kalbine, ağzına, beynine girmenin keyfi. Keşfi diyebilirim kısaca. En çekilmez yanı ise bir süre sonra ‘gerçeğin’ hangisi olduğunu karıştırmak ve kalbin / aklın acayip yorulması. Eğer gerçekten oynadığınız kişinin kalbini / aklını görünür kılmak istiyorsanız…”
Kariyer planı: Yaşadığı sürece oyunculuk yapmak istiyor. Müziği de çok seviyor, müzikle alakalı çalışmalarda da bulunmayı istiyor. “Rakı sofralarında bana hep türkü söyletirler. Albüm hayalim yok ama bir barda arkadaşlarımla müzik yapmayı çok istiyorum. Bir enstrüman çalabilmeyi de çok isterim. Yazmakla da aram iyi, hayallerim arasında güvendiğim dostlarımla birlikte bir tiyatro kurmak da var.”
Sette unutamadığı anısı: İlk audition’ımı hatırlamıyorum ama en güzellerini hatırlıyorum; Faruk Teber ile olanını unutmam. Nasıl çekeceğini anlatmak için kalkıp sahneyi oynadığı bir an vardı. Sonra beraber Adana ve Urfa’ya gittik. Zeynep Günay Tan ile sadece oynadım, sadece izledi. Beğenmek, beğenilmekten ziyade; o izlerken, ben de oynarken ‘sahiden’ tanışmış ve birbirimizi sevmiş olduk. Şimdi de yan yanayız. Ve İpek Bilgin ile olan ilk tiyatro audition’ımı da unutamam. Garaj oyunu için gitmiştim Craft Tiyatro’ya. O zaman Fındıklı’daydı, çatı katı. Dördüncü kata çıktım ve kapıyı açtım. Cam bir kapı; bir adam bana ‘Ayakkabılarınızı çıkarın öyle gelin’ dedi. ‘Allah Allah, ne ilginç bir tiyatro’ diye düşünmüştüm. Çıkardım ayakkabılarımı ve audition için geldiğimi söyledim. ‘Burası yoga salonu, tiyatro üst katta’ dediler. Yukarı bir koşuşum var ki. Ayakkabılarım da hala elimde tabii. Sonra iki buçuk yıl boyunca Enis Arıkan’la Garaj oyununu oynadık. Çok güzeldi.
Bugüne kadar sette yaptığı en komik hata: Araba kullanmayı bilmeden taksiciyi oynadığı ‘Bizim Yenge’ dizisindeki sahneler. “Daha beter bir hatam olmamıştı. En son çekimde altı kişi otomobili itiyordu, ben de şahane taksi sürüyormuş gibi kapıyı açıp oynuyordum.”
Oynadığı dizide, filmde veya tiyatro oyununda kullandığı en sevdiği replik nedir? “İstanbullu Gelin’den; ‘Kalbini okuyamadığın kişinin satırlarını okumayacaksın!’ repliği.
Bugüne kadar yaptığı en büyük çılgınlığı nedir? En büyük çılgınlığı, okulu, evini ve ailesini bırakıp ‘dünyanın gökyüzüne en yakın köyü’ olarak nitelendirdiği Ardahan’daki Hoşret’e kaçmaktı.” Karlar içindeydi; o köy evinde tek başıma kalmıştım unutamam!”
Gelecek Hayali: “Annemle babam emekliliği Didim’de geçiriyorlar. Param olunca ilk hedefim anneme ev almak. Bir de Ardahan’daki köyümüze ev yaptırmak istiyorum.”
Kaygıları: Dizi sektöründeki para odaklı bakış açısını endişe verici buluyor. “Dizi sektöründe artık her şey çok fazla paraya bağlanmış durumda. Bu iş bu kadar paraya bağlanamaz. İçine güzel bir kadın ya da yakışıklı bir adam yerleştirmek yetmiyor dizileri kurtarmaya. Senaryo çok önemli. Dizi sektöründe kimse kimseye acımıyor. Ürün olduk resmen, çamaşır suyu gibiyiz. Tutarsa tutar, tutmadıysa boş ver durumu var. İyisini yapmaya çalışmak maalesef risk gibi algılanıyor. Bu durum beni çok korkutuyor.”
Kadında çekicilik kriteri: Hayatına girmesini istediği bir kadın tipi yok. “O kadın karşıma çıksın, o zaman hayal kurmaya başlayacağım. Karşıma çıktıktan sonra kadının peşinden giderim. Beni çağırana gidemem. Ben göreceğim, beğeneceğim, sonra birlikte hayal kuracağız. İlişki içinde hiç dominant değilim, beceremem de.”
TELEVİZYON DİZİLERİ
2017 /2019- İstanbullu Gelin /Osman Boran
2016 – İstanbul Sokakları / Mestan
2014 – Boynu Bükükler / Sarı Menderes
2014 – Urfalıyam Ezelden /Selahattin Bozoğlu
2013 – Böyle Bitmesin / Özgür
2012-Suskunlar/ İbrahim (Iska)
2011 – Bizim Yenge / Zafer
SİNEMA FİLMLERİ
2018 – Ailecek Şaşkınız / Emre
2016 – Yok Artık 2 / İsmail
2016 – Kocan Kadar Konuş: Diriliş / Emlakçı
2014- Mahalle Kahvesi (Kısa Film)
2014 – Kadın İşi: Banka Soygunu / Ahmet
TİYATRO OYUNLARI
2020- Yeşil Arabalar Günü / Oyuncu / Yönetmen / Yazar
2019- Evlat / Yardımcı Yönetmen
2019- Kızlar ve Oğlanlar / Yardımcı Yönetmen
2018- Killology / Oyuncu
2017- Yutmak / Yardımcı Yönetmen
2013- Garaj / Kahraman