252
Benim finalimde Yılmaz, Ender, Fahri de parmakların ardında, Beril de akıl hastanesinin birinde olurdu. Ama Yılmaz’a kıyamadığım bir taraf olduğu için, -Dağhan’ın babasının cinayeti dışında neredeyse her şeyi kardeşi için, o yaşasın diye yaptı- o yüzden, finalde Ayşe’yle bir mutlu son da yazabilirdim. Her şeyden önemlisi, Dağhan’ın, hukuk yollarıyla herkesin cezasını çekmesine neden olmasını beklerdim. Böyle üzerinde eğreti duran mafyacılık işleriyle değil. Her neyse, kısacası, benim Ölene Kadar finalimde, gerçekten kötüler cezasını çeker, iyiler de sonsuza dek mutlu yaşarlardı.
Birinci bölümden itibaren emeği geçen herkese, reji ekibi ve senaristlere, bizi canlandırdıkları karakterlerin hepsine inandıran oyunculara teşekkürlerimle…