– Kapadokya’yı nasıl buldunuz?
– Çok mistik, büyülü, enerjisi yüksek bir yer. O kadar iş kafasıyla buradayım ki, tüm bu unsurlar ikinci planda kalıyor. Gezipkeşfedecek o kadar yeri var ki…
– Şehir dışı setlerde oyuncular otel odalarını evlerine benzetmeye çalışır. Sizin de odanız ev gibi mi?
– Evet aynen ben de odamı eve benzetmeye çalıştım. İki odalı bir yer. Koltuk takımım var, halı döşettim. Ev parfümümü aldım, aksesuarlarımı koydum.
Resimlerim var. Bayağı evim gibi. Şimdi gidip çarşaf takımları alacağız. Çünkü insanın kendini ait hissetmesi gerekiyor. Emanet ve geçici gibi olmaz.
– Aşk ve Mavi cuma günlerinin zirvesine oturdu. Bu başarıyı ve seyirci ilgisini bekliyor muydunuz?
– Tüm diziler İstanbul’da çekiliyor. Bizim gibi bölge ve yöre dizileri çoktan rafa kalkmıştı. Böyle bir dönemde bu işe girdik biz. “Dizi Kapadokya’da çekilecek’ dendiği anda bir tereddüt yaşadım. Şehirdışı iş yapmaya sıcak bakmıyordum. Ama bir yandan da hep gençlik ve şehir dizileri vardı piyasada…
Toplum kendinden ve ağır drama hasret olabilirdi… Senaryoyu okudum ve büyük bir hevesle “Tamam” dedim. O kadar güzel bir senaryo ve kadro ki… Biz burada bir kapalı kutu içinde gibiyiz, tepkileri bilemiyorum, ölçemiyoruz. İstanbul’da biz konuşuluyormuşuz… Toprak dizilerinden sıkılıp, bu işe burunkıvırabilirlerdi. Ama insanlar özlemiş bu hikayeleri…