– Ünlü olmak için oyuncu olmaya çalışan filmdeki gibi arkadaşlara ne söylemek istersiniz?
– Başarılar.
– Karakteriniz bir insanın hayatını elinde tutuyor. Birinin hayatını elinde tutmak nasıl bir histir sizce? – Aşırı tedirgin edici bir şey olsa gerek. – Filmde “Gel, beni öldür” diyen bir adam var, sizce bir tercih mi bu?
– Fazla parametreleri olan bir tercih bu. Ama neticede bir insanın hayatını sonlandırmak isteyip istememesi onun seçimi olmalı sanırım.
ŞİİRDE İNSANI BESLEYEN BİR ŞEY VAR
– Şiir sizin hayatınızın neresinde duruyor?
– Çocukken bir tek Nazım’ı bilirdim. Annem sayesinde… Konservatuvar başlarında da bütün Türk şairleriyle tanışmış oldum. Bizim okulda sahne sınavlarında şiir okumak zorunluydu, oradan da not alırdık. Şiirde insanı besleyen iyileştiren bir şey var. Bana öyle geliyor ki şiir seven biri gerçekten kötü olamaz . Belki fazla romantik bakıyorum ama şiir tam da bunu yapıyor işet insana.
– Günümüzde bir şairi besleyecek gerekli duygusal ortam var mı?
– İnsan var olduğu sürece evet.
– Resime de ilginiz olduğunu duydum kuşlardan. Nasıl resimler yapıyorsunuz? Bunları sergilemeyi düşünüyor musunuz?
– Öyle sergileyecek bir şekilde resim yapmıyorum asla. O kadar ciddi değil resme olan ilgim. Arada bir şeyler çizmeyi, boyamayı seviyorum sadece. Onu da senede bir iki defa yapıyorum.
– Bu kadar kendi halinde olup, kendi hayatının sadeliğinde yaşayıp, bu kadar göz önünde bir meslek yapıyor olmak size nasıl hissettiriyor?
– Çok düşünmemeye çalışıyorum bunu. Sıkıcı yanları var, güzel tarafları da vardır herhalde, yaşıyorum işte.