Sesler dikkatini çekince kafasını kaldırmaya çalıştı ve “Bu sesler de ne böyle?” diye düşünürken, gittikçe onların insan böğürtülerine benzediğini anlamaya başladı. Ancak önünü göremiyordu ki. Güç bela ayağa kalktı ve seslerin geldiği yöne doğru birkaç adım attı. Bir yandan da gözlerini açmaya çalışıyordu, ama ne fayda bir türlü doğru dürüst önünü göremiyordu. İki eliyle birden gözlerini açmaya çalışıyordu, fakat sanki gözlerine bir perde inmişti ne yapsa olmuyordu. Bu saçma sapan durum birkaç dakika daha onu etkisi altında tutmayı başarmıştı, ancak daha sonra birden gözlerinin üstündeki ağırlıklar kalktı, gördükleri ise inanılır gibi değildi. Karşısında ölüler vardı ve ona doğru yaklaşıyorlardı, genci yaşlısı, kadını erkeği. O an korkudan eli ayağına dolaştı, geriye doğru ister istemez birkaç adım atmaya başladı. Ölüler ise ona doğru yaklaşmaya devam ediyorlardı. Ancak çok yavaş yürüyorlardı ve kaçarsa onu yakalayabileceklerini sanmıyordu, ama yine de çok korkunç bir durumun içindeydi. Hepsi resmen çürümüştü, kiminin gözü yoktu, kiminin suratında böcekler dolaşıyordu, bazılarının vücutları ise delik deşikti, “Aman Tanrım hepsi iğrenç” diye düşündü. Neredeyse ölülerle arasında sadece 30-40 metre mesafe kalmıştı, vakti daralıyordu. Sağa sola bakınca “Ben neredeyim?” diye düşündü bir an, etrafta hiçbir şey yoktu, son derece puslu bir ortamdı ve tek gördüğü ona doğru yaklaşan ucu bucağı gözükmeyen ölü sürüsüydü..