Eve geçti eşyalarını topluyor Alev.
Zehra Ömer ile konuşmak istediğini söyleyince,
Ömer de benim de sana söyleyeceklerim var içeri geçelim mi dedi ve çalışma odasına geçtiler.
Alev, resimlere bakıyor.
10 yıl öncesinden yaşadıklarından bahsediyor. Ömer ile milanoya gitmişler, Ömer onu bir mağaza da gelinlik denerken görmüş, evleneceklerinden o kadar eminmiş ki, Ömer’in hayatında kimse yokmuş, kimsede olmamış. Benimsin sanıyordum, evlenip şirketi birlikte yöneteceğimizi, bir Kervancıoğlu olarak hayatımı sürdüreceğimi, Alev Kervancıoğlu olmak benim hakkımdı. Benim hayalim olan her şeyi Zehra ya sundun. Benim senden başka şansım yok, kaybedecek bir şeyimde yok, ya kazanacağım, ya kazanacağım dedi konuşmak için Ömer’in odasına gitti.
Sen kaybeden taraf olacaksın Alev.
Zehra Ömer ile konuşuyordu, yüzüğü neden aldığını anlatmıştı. Ömer yüzüğü beğenip beğenmediğini sordu. Alev girdi odaya. Konuşmak için ısrar edince Zehra çıktı. Alev eski günlerden girdi sen ve ben dedi, Zehra hayatımıza girmeden ne güzel günlerimiz varmış deyince.
Ömer çok kızdı,
seni Zehra hakkında konuşmaktan men ederim, Zehra benim karım onunla ilgili konuşurken sözlerine dikkat edeceksin derken Zehra odaya doğru geliyordu konuşmayı duydu.
Alev benim sana olan duygularımı biliyorsun dediğinde Ömer daha fazla konuşmasına izin vermedi susturdu Alev’i geri dönüşü olmayacak sözler söyleme, Zehra benim karım onun hakkında tek bir kötü söz söyleme buna müsaade etmem diyerek Zehra ya bir kere daha sahip çıkıp onu korudu ve Zehra da bunu duydu. Hem mutlu hem de şaşkın Zehra.